zaterdag 17 december 2011

Project Sporen: het spoor van peper grafisch uitgewerkt


Het peperspoor: een smaakmaker

peper in de
sporenwaaier
Sporenwaaier
Het spoor van peper is nagemaakt met acrylverf en zand. Dit beeld is gescand en bewerkt in Photoshop. Het contrast werd verhoogd en de fond is roder gemaakt. Van de schets uit het cafeetje blijft hier enkel een zwart vervormd volvlak en een uitvergroot pepervat over. 


Sporenwijzer
In de sporenwijzer komen alle beelden samen en voeg ik extra uitleg toe. De potloodschets is ingekleurd en in een nieuw interieur geplaatst. Beelden en tekst worden samengebracht en gelay-out in het opmaakprogramma Quark Xpress.

Voor meer informatie ging ik hier rondneuzen op Wikipedia op de
zoekterm peper: 
Peperplant Taxonomische indeling Rijk : Plantae (Planten) Stam : Magnoliophyta (Bedektzadigen) Klasse :  Magnoliopsida (Tweezaadlobbigen) Orde : Piperales Familie : Piperaceae (Peperfamilie) Geslacht : Piper (Peper) Soort  Piper nigrum
Peper is een in de keuken gebruikte specerij met een zeer scherpe smaak. Peper groeit als bessen aan de tropische peperplant, Piper nigrum. De scherpe smaak van peper ontstaat door het bestanddeel piperine.

(NOOT: de taxonomische indeling is ondertussen al gewijzigd volgens Wikipedia). 


peper in de sporenwijzer









Het vakje rechtsboven op dit beeld verwijst naar een detail in het eerste beeld, in de sporenwaaier. Zo vind je gemakkelijk de bladzijde die bij het gevonden spoor past.

Enkele grafische begrippen
In het programma Photoshop worden beelden via de pixels bewerkt.
In Illustrator kun je beelden via vectoren (punten en lijnen) tekenen en/of bewerken. Lees meer over vectorafbeeldingen en het verschil in het bewerken van pixels en vectoren.
In de opmaak of lay-out worden beeld en tekst samengevoegd. Typische lay-outprogramma's zijn Quark Xpress of Adobe Indesign. 

Natuurlijk volgen er meer sporen, maar Martha staat nu echt te trappelen ... 

maandag 12 december 2011

Project Sporen: de grote lijnen

peperspoor
De potloodschets van de tafel met de verdwaalde korrels is de aanzet tot mijn grafisch project.
Ik bekijk het peperspoor en stel vragen. Wat is peper? Waar komt peper vandaan? Wat doet een mens met peper?
Daarop bedenk ik mogelijke antwoorden.
Hierbij laat ik mijn fantasie de vrije loop en mijn creatieve brein gaat aan de slag voor de grafische uitwerking.
Daarvoor moet ik het spoor afbeelden door het te fotograferen of –veel leuker– het spoor na te bootsen. Daarna bewerk ik dit verder in verschillende grafische programma’s. 


Creatieve uitwerking peperspoor
Het peperspoor heb ik nagemaakt door een fond te schilderen op papier en dit onmiddellijk te bestrooien met zand zodat de korrels op het papier bleven vastkleven. Daarna werd dit beeld gescand om het digitaal te bewerken. 


Het project Sporen in drie fasen
In het project Sporen probeer ik de vele sporen te bundelen, daar een mogelijke uitleg aan te geven en dat grafisch voor te stellen. Het is een creatief project waarin ik zeker een beroep doe op je fantasie.

  • Alle sporen zijn gebundeld in een sporenwaaier: een soort gids. Als je een spoor ziet waar je meer over wil weten, vergelijk je dat met de beelden in de sporenwaaier. Zo zoek je de afbeelding die het best bij je gevonden spoor past.

  • Het beeld in de sporenwaaier verwijst naar een bladzijde in de sporenwijzer. Dit is een soort encyclopedie van sporen. In de sporenwijzer krijgen een of meedere vragen over dit spoor een antwoord. Niets wereldschokkends, wel een uitnodiging om mee te gaan in de fantasie.

  • Martha, de sporenzoeker, wordt het logo. Ze gidst ons doorheen het hele project. Ze assisteert om de vele sporen te verzamelen en geeft je uitleg bij de sporenwaaier en -gids. Ze is de samenhang in het hele verhaal achter dit project.
    Zij komt binnenkort aan bod.

zondag 23 oktober 2011

Project Sporen: hoe het begon



potloodschets
Het etablissement in de schaduw van de Antwerpse Onze-Lieve-Vrouwetoren is volgestouwd met heiligenbeelden. Het is een prima werkplek voor kunstenaars. Terwijl het café na een drukke winteravond leegloopt, werkt een groepje ontwerpers er hun schetsen af. De vrouw in het midden kijkt naar de kleine, verlaten tafel bij het raam. De klant die daar zat, is verdwenen in de donkere nacht. Wat rest is de tafel, een lege stoel, een eenzaam pepervat en een spoor van verdwaalde korrels op de tafel.
Een spoor van: dit beeld staat op het oogvlies van de vrouw gebrand. Het wordt in een schets vereeuwigd, vervolgens in kleur gegoten en groeit uit tot een groots project: project Sporen (Academie Beeldende Kunsten 2005). 

Of het ontstaan van het grafisch project Sporen, dat zo omvangrijk wordt dat assistentie zich opdringt, dat omstaanders gaan meezoeken naar meer sporen en dat uiteindelijk talrijke bezoekers uitnodigt tot interactie.