Project Sporen: hoe het begon

potloodschets

Het etablissement in de schaduw van de Antwerpse Onze-Lieve-Vrouwetoren is volgestouwd met heiligenbeelden. Het is een prima werkplek voor kunstenaars. Terwijl het café na een drukke winteravond leegloopt, werkt een groepje ontwerpers er hun schetsen af. De vrouw in het midden kijkt naar de kleine, verlaten tafel bij het raam. De klant die daar zat, is verdwenen in de donkere nacht. Wat rest is de tafel, een lege stoel, een eenzaam pepervat en een spoor van verdwaalde korrels op de tafel.

Een spoor van: dit beeld staat op het oogvlies van de vrouw gebrand. Het wordt in een schets vereeuwigd, vervolgens in kleur gegoten en groeit uit tot een groots project: project Sporen (Academie Beeldende Kunsten 2005). 

Of het ontstaan van het grafisch project Sporen, dat zo omvangrijk wordt dat assistentie zich opdringt, dat omstaanders gaan meezoeken naar meer sporen en dat uiteindelijk talrijke bezoekers uitnodigt tot interactie.